Dźwięki Okopów

Muzyka odgrywała istotną rolę podczas I wojny światowej. W czasach, gdy nie było radia ani telewizji, a nagrania muzyczne były wciąż rzadkim zjawiskiem, muzyki doświadczano głównie na żywo. Dla żołnierzy nie była to tylko kwestia rytmu, do którego łatwiej było maszerować, lecz podniesienia ich morale. Podczas I wojny światowej wzrosło również znaczenie muzyki jako narzędzia propagandy.

Po zakończeniu wojny kompozytorzy wspominali swoje własne doświadczenia, tworząc kompozycje będące często wynikiem poszukiwań nowych sposobów wyrażenia uczucia zgrozy i smutku, co oznaczało koniec epoki późnego romantyzmu i symbolizmu w muzyce. Również muzyka popularna, w postaci, w jakiej znamy ją obecnie, ma swoje korzenie w tamtych czasach.

Bazując na archiwalnych materiałach fundacji Europeana, a w szczególności kolekcji dotyczącej lat 1914–1918 i muzyki, projekt Dźwięki okopów analizuje znaczenie muzyki podczas I wojny światowej, przed bitwą, w jej trakcie i po jej zakończeniu.

Zdjęcie zamieszczone powyżej przedstawia dudziarzy na paryskim dworcu Gare du Nord w 1916 r. Zdjęcie zostało wykonane w postaci negatywu na płycie szklanej, w związku z czym ma bardzo wysoką jakość. Wyraźnie widać na nim wyrazy twarzy muzyków — to, jak na siebie patrzą, nabierają powietrza i grają.