Έκθεση
Στις 16 Νοεμβρίου 1989, το διευρυμένο Προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνεδριάζει εκτάκτως στις Βρυξέλλες. Εκφράζει τη χαρά του για τις εξελίξεις και για το άνοιγμα του Τείχους του Βερολίνου, ενώ παράλληλα υπενθυμίζει την προσήλωση του Κοινοβουλίου στις αρχές της αυτοδιάθεσης των λαών και της δημοκρατίας.
Μια εβδομάδα αργότερα, οι ευρωβουλευτές εγκρίνουν ψήφισμα με το οποίο διεκδικούν «το δικαίωμα αυτοδιάθεσης» για τους πολίτες της ΛΔΓ, «συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας συμμετοχής σε μια επανενωμένη Γερμανία, στους κόλπους μιας ενωμένης Ευρώπης». Στις 9 Φεβρουαρίου 1990, ο Πρόεδρος Μπαρόν Κρέσπο πηγαίνει στο Ανατολικό Βερολίνο, όπου έχει συναντήσεις με πολλούς ηγέτες δημοκρατικών κινημάτων. Με την ευκαιρία αυτή, υπενθυμίζει σε όλους τους συνομιλητές του τις θέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το μέλλον της Γερμανίας. Δηλαδή, ότι αυτό πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο δημιουργίας μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και μιας δομής που θα εγγυάται την ειρήνη και την ελευθερία σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μια εβδομάδα αργότερα, το Κοινοβούλιο εγκρίνει νέο ψήφισμα, με το οποίο αναγνωρίζεται το δικαίωμα όλων των Γερμανών να ζουν εντός του ίδιου κράτους. Λίγο μετά, οι ευρωβουλευτές θα χαιρετίσουν επίσης τα αποτελέσματα των πρώτων δημοκρατικών εκλογών στη ΛΔΓ, που διοργανώνονται τον Μάρτιο του 1990. Στις εκλογές αυτές, νικητές αναδεικνύονται τα κόμματα υπέρ της ενοποίησης της Γερμανίας.
Στις 16 Μαΐου 1990, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ και ο Λόταρ ντε Μεζιέρ, πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης της ΛΔΓ, επιλέγουν το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να εκθέσουν μαζί το όραμά τους για το μέλλον των χωρών τους και το μέλλον της Ευρώπης.
Για τον Λόταρ ντε Μεζιέρ, το γεγονός αυτό είναι ιστορικής σημασίας: «Τη στιγμή αυτή, που μπορώ να απευθυνθώ σε εσάς με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της πρώτης δημοκρατικής κυβέρνησης της ΛΔΓ, η καρδιά μου κατακλύζεται από συγκίνηση», δηλώνει. Συνεχίζει ως εξής: «Τη σημερινή μας συνάντηση, την οφείλουμε στους Ανατολικογερμανούς που πήραν τη μοίρα στα χέρια τους, το φθινόπωρο του 1989. Διεκδίκησαν ειρηνικά και εξασφάλισαν τα ανθρώπινα δικαιώματα στη δημοκρατία, την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, στον σεβασμό της αξιοπρέπειας του καθενός». Ενώπιον των ευρωβουλευτών, ο καγκελάριος Κολ επιχειρεί κυρίως να ηρεμήσει τα πνεύματα όσον αφορά τις πιθανές επιπτώσεις της ενοποίησης της Γερμανίας στη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας: «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση φρόντισε εξαρχής η διαδικασία της γερμανικής ενοποίησης να ενταχθεί σε ένα σταθερό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Έχω αναλάβει το καθήκον να προωθήσω τις διαδικασίες της ευρωπαϊκής και της γερμανικής ενοποίησης, προσπαθώντας να τις συντονίσω —στο μέτρο του δυνατού— εντός ενός κοινού χρονοδιαγράμματος».
