Tentoonstelling
De Berlijnse Muur is een symbool van verdeeldheid. In augustus 1961 bouwt de DDR deze muur om de aanhoudende toevloed van mensen uit Oost-Berlijn naar het Westen tegen te gaan. De “muur van schaamte”, zoals die dan in het Westen wordt genoemd, moet beide delen van de stad volledig afsluiten. De muur is ontworpen als militair pakket, met uitkijkposten, zoeklichten en prikkeldraad. Dat is een materiële weerspiegeling van het onvermogen van het Westen en de Sovjet-Unie om een oplossing te vinden voor de Berlijnse kwestie en een einde te maken aan de Tweede Wereldoorlog door middel van een vredesverdrag. De reactie van de Europese Parlementaire Vergadering laat niet op zich wachten.
Op 10 en 11 oktober 1961 komt de Commissie politieke zaken symbolisch bijeen in West-Berlijn. Hoewel ze de bouw van de muur niet rechtstreeks kunnen stoppen, willen de leden van die commissie laten zien dat de Europese Gemeenschap solidair is met de bevolking van Berlijn. Voorzitter Hans Furler brengt ter plaatse een verklaring uit over de toestand in Berlijn en roept de stad uit tot “symbool van een vrij Europa”. Een week later houdt de Vergadering in voltallige zitting een openbaar debat over de Berlijnse kwestie. Tijdens dit debat zijn de sprekers unaniem: ze verzetten zich tegen de bouw van de muur en veroordelen de vrijheidsschendingen van het Oost-Duitse regime.
Walter Hallstein, de voorzitter van de Commissie van de Europese Economische Gemeenschap, is bij het debat aanwezig. Ook hij ondersteunt de inspanningen van de Europese Parlementaire Vergadering om de gebeurtenissen in Oost-Berlijn te veroordelen.
