Wystawa
Guillermo Fariñas – 2010 r., Kuba
Guillermo Fariñas, doktor psychologii, dziennikarz i dysydent polityczny, prowadził wiele strajków głodowych, domagając się pokojowych zmian politycznych i wolności słowa na Kubie.
To my jesteśmy zmianą.
Mohamed Bouazizi – 2011 r., arabska wiosna, Tunezja
Mohamed Bouazizi, dokonując aktu samospalenia w proteście przeciwko korupcji w rządzie i powszechnemu bezrobociu, zapoczątkował jaśminową rewolucję w Tunezji.
Ali Farzat – 2011 r., arabska wiosna, Syria
Dzięki pracom krytykującym reżim i budzące postrach siły bezpieczeństwa satyryk polityczny i rysownik Ali Farzat przyczynił się do zwiększenia wolności słowa w Syrii.
Asmaa Mahfuz – 2011 r., arabska wiosna, Egipt
Wpisy Asmay Mahfuz w mediach społecznościowych, nawołujące Egipcjan do pokojowego protestu w obronie wolności, godności i praw człowieka, pomogły zainicjować ruch rewolucyjny w Egipcie.
Chciałbym powiedzieć wam, jak dumny jestem ze wszystkich męczenników Arabskiej Wiosny. Nie zdradzimy ich, będziemy kroczyć obraną przez nich drogą.
Ahmed al-Sanusi – 2011 r., arabska wiosna, Libia
Ahmed al-Sanusi, przeciwnik ucisku ze strony dyktatury wojskowej, opowiada się za powszechnym pojednaniem jako jedyną drogą do zapewnienia pokoju i demokracji w Libii.
Razan Zajtuna – 2011 r., arabska wiosna, Syria
Razan Zajtuna jest dziennikarką i prawniczką, która potępiała łamanie praw człowieka w Syrii. W związku z prowadzoną walką o wolność i demokrację została porwana w 2013 r.
Dżafar Panahi – 2012 r., Iran
Wielokrotnie nagradzany irański twórca filmowy Dżafar Panahi obnaża niesprawiedliwość i prześladowania. Opowiada się za wolnością artystyczną i potępia karę śmierci.
Moja twórczość jest wynikiem osobistego postrzegania rzeczywistości, życia i doświadczeń ontologicznych nabytych w społeczeństwie, z którego się wywodzę.
Nasrin Sotude – 2012 r., Iran
Irańska prawniczka specjalizująca się w prawach człowieka i działaczka Nasrin Sotude broni mniejszości religijnych, kobiet, małoletnich i osób protestujących przeciwko oszustwom wyborczym, karze śmierci i torturom stosowanym przez reżim.
Malala Jusafzai – 2013 r., Pakistan
Malala Jusafzai miała zaledwie 11 lat, gdy rozpoczęła walkę o prawo dziewcząt do nauki i przeciwko ekstremizmowi talibów w Pakistanie. Nie przerwała jej nawet po próbie zamachu na jej życie w 2012 r.
Te dzieci nie chcą iPhonów, Xboksów, Playstation czy czekoladek. Chcą tylko książki i długopisu.
Denis Mukwege – 2014 r., Demokratyczna Republika Konga
Kongijski lekarz Denis Mukwege poświęcił życie rehabilitacji dziesiątek tysięcy ofiar gwałtu i brutalnej przemocy seksualnej oraz ochronie jeszcze większej liczby osób, które są taką przemocą zagrożone.
Sprawiedliwość musi być podstawą procesu pokojowego. Trzeba zdwoić wysiłki, by sprawcy najpoważniejszych przestępstw, w tym przemocy seksualnej, nie byli bezkarni.